Σημεία από τη συνέντευξη του εκπροσώπου Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, Γιώργου Καραμέρου, στον «Αθήνα 9.84» και στη δημοσιογράφο Κατερίνα Παπαβασιλείου
Για τη Γάζα και τη στάση της κυβέρνησης
Υπάρχει μία αντίφαση στη στάση της κυβέρνησης και στα όσα λέει ο κ. Μητσοτάκης, αλλά και τα όσα λένε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος ή οι βουλευτές. Σας παραπέμπω στη δημόσια παρουσία, χθες της κ. Βούλτεψη, σήμερα του κ. Πέτσα. Δεν ξέρω πού θέλουν να δώσουν διαπιστευτήρια, αλλά δεν αντιλαμβάνονται τον ανθρώπινο πόνο, ο οποίος εξελίσσεται στη Λωρίδα της Γάζας στην Παλαιστίνη. Την ανθρωπιστική κρίση και, κυρίως, την κατάσταση λιμού, στην οποία βρίσκονται χιλιάδες παιδιά εν μέσω βομβαρδισμών.
Δεν μπορούμε να βάζουμε τα κέρδη πάνω από τον άνθρωπο και εδώ γίνεται αυτό, με τον πιο χυδαίο τρόπο για να μιλάμε ειλικρινώς. Υπάρχουν διπλωματικές σχέσεις, υπάρχουν κοινά πεδία δράσης στην εξωτερική πολιτική με το Ισραήλ, αλλά αυτό που κάνει η κυβέρνηση του Ισραήλ και ο Νετανιάχου, είναι καταδικαστέο από όλη την Ευρώπη, από όλο τον σύγχρονο κόσμο -και πια η αντίδραση μοντελοποιείται, με συγκεκριμένα κείμενα και πρωτοβουλίες, από τα οποία απέχει η ελληνική κυβέρνηση. Εκεί εντοπίζεται η κριτική από τον ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία, από τα άλλα κόμματα της αντιπολίτευσης, αλλά και από την ελληνική κοινωνία.
Για το περιεχόμενο της πρότασης του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ για την Προανακριτική και τον χρόνο κατάθεσης
Θα μου επιτρέψετε αυτό να είναι ξεκάθαρο μέσα στο κείμενο της πρότασης που θα καταθέσει ο ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία σε συνεργασία, ελπίζω, με τη Νέα Αριστερά, αλλά και ενδεχομένως με τις υπογραφές άλλων, ανεξάρτητων βουλευτών. Είναι κρίσιμο. Θεωρώ, πάντως, ότι όλοι πρέπει να διερευνηθούν. Όσο ψηλά και αν βρίσκονται, αναλογικά, για τις ευθύνες και πιθανά αδικήματα, κακουργήματα ή πλημμελήματα, για τα οποία πρέπει να διερευνηθεί ο καθένας και η καθεμία.
Για το αν η πρόταση θα αφορά και στον κ. Μητσοτάκη
Αυτό αξιολογείται. Δεν θέλουμε να προχωρήσουμε σε κινήσεις εντυπωσιασμού, ούτε σε αμετροέπειες απλά για να συστοιχηθούμε με τη δικαιολογημένη οργή και αγανάκτηση των πολιτών. Προχωράμε όλες αυτές τις μέρες με σταθερά βήματα, με σύνεση, σοβαρότητα, ακριβή τοποθέτηση επί των πραγμάτων. Μελετάμε από την Πρωτομαγιά και μετά τις δικογραφίες. Μέχρι και σήμερα νομίζω ότι αντλήθηκαν πολύ κρίσιμα στοιχεία γι’ αυτήν τη συγκεκριμένη επιλογή. Δεν θα είναι μία απόφαση που θα στηρίζεται σε ένα πολιτικό σκεπτικό, αλλά στα στοιχεία της δικογραφίας, ακόμα και αν αφορά τον ίδιο τον πρωθυπουργό. Όταν λέμε, όσο ψηλά και αν φτάνουν οι ευθύνες, δεν μπορούμε να εξαιρούμε κανέναν.
Για το ενδεχόμενο δόλο που περιέχει η πρόταση του ΠΑΣΟΚ
Όταν μιλάμε για ενδεχόμενο δόλο επιχειρείται δημόσια μια λαθροχειρία σε σχέση με την έννοια της λέξης δόλος. Δεν μιλάμε για την κοινωνική ή φιλολογική έννοια της λέξης, αλλά μιλάμε για την νομική έννοια του ενδεχόμενου δόλου. Που σημαίνει, το λέω απλά, ότι γνώριζες και αποδέχτηκες το αποτέλεσμα των παραλείψεων και της απραξίας σου.
Μιλώντας για τη διατάραξη των συγκοινωνιών, γιατί άκουσα την κριτική που γίνεται, δεν έχει να κάνει με την αναφορά του ΠΑΣΟΚ, κάποια σημεία είναι σωστά επεξεργασμένα. Θεωρώ, όμως, από την άλλη, ότι υπάρχουν και συμψηφισμοί και σοβαρότατες ελλείψεις σε αυτό που κατέθεσε το ΠΑΣΟΚ και θα αναδειχθούν οι ελλείψεις αυτές από το κείμενο που θα καταθέσουμε εμείς.
Για την αποσπασματική επίκληση της νομοθεσίας από την κυβέρνηση και ορισμένους ειδικούς
Στην περίπτωση, για παράδειγμα, του άρθρου 291, για τη διατάραξη των συγκοινωνιών, διαβάζουν διάφοροι ποινικολόγοι ή συνταγματολόγοι, που βρίσκονται στη γραμμή της κυβέρνησης, τις δύο πρώτες παραγράφους, που μιλάνε για την φθορά των τροχαίων υλικών όταν μιλάμε για διατάραξη των συγκοινωνιών. Αποφεύγουν, όμως, να διαβάσουν την τρίτη παράγραφο, που μιλάει για τις διοικητικές ευθύνες, για το ζήτημα της ασφάλειας.
Σας θυμίζει κάτι αυτός ο όρος, αυτή η διατύπωση; Να το θυμίσω στους ακροατές. Είναι ο όρος που χρησιμοποίησε ο τότε υπουργός Υποδομών και Μεταφορών, Κώστας Καραμανλής, δέκα μέρες πριν το έγκλημα στα Τέμπη, όταν, απευθυνόμενος στον τομεάρχη Μεταφορών του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, Αλέξανδρο Μεϊκόπουλο, έλεγε ότι: εμείς διασφαλίζουμε την ασφάλεια και είναι ντροπή να θέτετε ζήτημα ασφάλειας στον σιδηρόδρομο.
Εδώ δεν πρόκειται περί διασταλτικής ερμηνείας των νόμων. Πρόκειται περί γεγονότων και στοιχείων που υπάρχουν στη δικογραφία. Όποιος ήταν ενημερωμένος γραπτώς για την κατάσταση των σιδηροδρόμων και δη την κρίσιμη περίοδο πριν το δυστύχημα, ή εν πάση περιπτώσει προκύπτει από τα στοιχεία της δικογραφίας, αναλογικά θα πρέπει με έναν τρόπο να διερευνηθούν πιθανές ποινικές του ευθύνες.
Για την πιθανότητα αντιμετώπισης από την κυβέρνηση και της νέας Προανακριτικής, όπως αυτής για τον Χρ. Τριαντόπουλο
Εμείς θα εξαντλήσουμε κάθε κοινοβουλευτικό και θεσμικό μέσο, πάντα στο πνεύμα και στο γράμμα του Συντάγματος, του Νόμου και του Κανονισμού της Βουλής. Από κει και πέρα, στο πλευρό της κοινωνίας. Με αυτήν αντιστοιχιζόμαστε.
Εκτιμώ ότι αν πάνε σε διαδικασία fast track και στην κύρια δικογραφία, που αφορά τους υπουργούς και δη τον κ. Καραμανλή ή και τον κ. Μητσοτάκη ή για όποιον άλλον προκύπτει, από τα στοιχεία της δικογραφίας, γνώση και ευθύνη, πάλι θα φέρουν τον κόσμο στον δρόμο. Αυτή τη φορά ελπίζω να μην το δαιμονοποιήσουν, να μην το αντιπαλέψουν αυτό και πριν συμβεί να κάνουν αυτά που πρέπει. Δηλαδή να διεξαχθεί Προανακριτική και μάλιστα μέσα σε ένα εύλογο χρονικό διάστημα.
Την αλήθεια φοβάται η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, είτε αφορά την κύρια δικογραφία, είτε αφορά τη σχετιζόμενη με το μπάζωμα, και ο κ. Μητσοτάκης προανήγγειλε ότι αυτή θα προσπαθήσει με κάθε τρόπο να συγκαλύψει και αυτή τη φορά.
Για τον νόμο περί ευθύνης υπουργών και την μη ενεργοποίηση της συνταγματικής αλλαγής με ευθύνη της κυβέρνησης της ΝΔ
Το ζήτημα των αποσβεστικών προθεσμιών από την προτείνουσα Βουλή, όπου κυβέρνηση και πλειοψηφία ήταν ο ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία, τέθηκε στην επόμενη, που ήταν η αναθεωρητική, επί κυβέρνησης Νέας Δημοκρατίας. Άλλαξε, όπως γίνεται στις συνταγματικές αναθεωρήσεις, το άρθρο 86, όμως η Νέα Δημοκρατία επί 6 χρόνια παρέλειπε να φέρει τον εφαρμοστικό νόμο για το ζήτημα της αποσβεστικής προθεσμίας.
Οι συνταγματικές αναθεωρήσεις δεν γίνονται με μία απόφαση σε ένα υπουργικό συμβούλιο ή σε κάποια κλειστά δωμάτια. Προηγείται δημόσια συζήτηση, διαβούλευση, γνώμες συνταγματολόγων και μια μακρά επεξεργασία στη Βουλή μέσα σε επιτροπές. Δεν είναι κάτι το οποίο αποφασίστηκε με έναν τρόπο πρόχειρο. Προφανώς οι όποιες αλλαγές πρέπει να γίνουν στο Σύνταγμα, θα πρέπει να γίνουν με προσοχή, μολονότι ο κ. Μητσοτάκης δεν βλέπω να έχει αυτή την προτεραιότητα. Μάλλον προτεραιότητα έχει τον δημόσιο χαρακτήρα του νερού, το δημόσιο χαρακτήρα των πανεπιστημίων και τη μονιμότητα των δημοσίων υπαλλήλων, στην οποία σήμερα προσπάθησε απεγνωσμένα να βρει καταφύγιο για να αλλάξει ατζέντα από τα Τέμπη.
Για το ζήτημα της άρσης της μονιμότητας στο Δημόσιο που προωθεί ο κ. Μητσοτάκης
Ο κ. Μητσοτάκης και ο κ. Καραμανλής δεν δίστασαν να πάνε στο σιδηροδρομικό δίκτυο έναν άνθρωπο 14 χρόνια πάνω από το όριο ηλικίας που ίσχυε για τους σταθμάρχες και να αλλάξουν εκ των υστέρων τον νόμο -αυτό θα το συζητήσουμε στο πλαίσιο της πρότασης του ΣΥΡΙΖΑ- που προέβλεπε συγκεκριμένα όρια για τις μετατάξεις και τις τοποθετήσεις των σταθμαρχών. Θυμίζω ότι ο σταθμάρχης, το μοιραίο εκείνο βράδυ, ήταν 59 ετών.
Η Νέα Δημοκρατία δεν έχει κανένα πρόβλημα να στέλνει 2000 εκπαιδευτικούς στο πειθαρχικό. Δεν έχει κανένα πρόβλημα να ταΐζει με δημόσιο χρήμα και απευθείας αναθέσεις πολιτικά της στελέχη μέσα από μια «περιστρεφόμενη πόρτα» σε ιδιωτικές εταιρείες προβολής. Βάζει διλήμματα και την ατζέντα, έχοντας και την επικοινωνιακή ηγεμονία και στοχοποιεί τους Δημοσίους Υπαλλήλους. Δηλαδή ποιους; Τους γιατρούς, τους εκπαιδευτικούς, τους σιδηροδρομικούς υπαλλήλους.
Αν νομίζει κάποιος που μας ακούει ότι αυτοί είναι το πρόβλημα της ελληνικής κοινωνίας, μιας κοινωνίας που είναι στις τελευταίες θέσεις όλων των πινάκων της Eurostat σε σχέση με το βιοτικό επίπεδο, την αγοραστική δύναμη, το κατά κεφαλήν ΑΕΠ, τότε νομίζω ότι ο κ. Μητσοτάκης κάνει πολύ καλά τη δουλειά του επικοινωνιακά, αλλά δεν λύνει κανένα ουσιαστικά πρόβλημα.
Για τον αν πρέπει να αξιολογούνται οι Δημόσιοι Υπάλληλοι
Αξιολογούνται εδώ και χρόνια. Αξιολογούνταν και από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, με νόμο το 2016, ο οποίος βελτιώθηκε μέσα από διαβούλευση με τους φορείς. Σας θυμίζω ότι για την αξιολόγηση στο Δημόσιο υπήρξε ο νόμος Βορίδη το 2022. Υπάρχει νομοθεσία.
Άκουγα συναδέλφους σας να ρωτούν συνδικαλιστές της ΟΛΜΕ, «ναι, αλλά είναι δυνατόν να παραμένουν οι παιδόφιλοι εκπαιδευτικοί;». Αδιανόητα πράγματα. Κάτι που δεν συμβαίνει. Αμέσως απομακρύνονται από το σώμα των εκπαιδευτικών και την εκπαιδευτική κοινότητα. Πλην, όμως, αυτή η προπαγάνδα που δαιμονοποιεί το δημόσιο πανεπιστήμιο, τον Δημόσιο Υπάλληλο, οτιδήποτε είναι Δημόσιο, προκειμένου να εκχωρηθεί, είτε στους ημέτερους, είτε στα ιδιωτικά συμφέροντα, δεν έχει όριο για τη Νέα Δημοκρατία.
Στους πίνακες της ΕΛΣΤΑΤ για το κόστος ζωής, στη σύγκριση 2019 – 2025, όπου οι αυξήσεις είναι από 30 έως 70%, υπάρχει ένα αγαθό το οποίο ακρίβυνε μόλις 1% μέσο όρο σε όλη την Ελλάδα. Αυτό είναι η ύδρευση – αποχέτευση. Είναι το τρίτο, το δημόσιο νερό, που έχει βάλει στο μάτι η κυβέρνηση και θα βρει τρόπο επικοινωνιακά, με διάφορα εργαλεία, να το βάλει ως δίλημμα, προσπαθώντας να έχει την υπεροχή.
Εμείς οφείλουμε πολιτικά να αντισταθούμε και να βάλουμε το ζήτημα στη σωστή διάσταση. Προφανώς θέλουμε την αξιολόγηση των Δημοσίων Υπαλλήλων, των δημοσίων λειτουργών, γιατί ξέρετε κάτι; Και το πολιτικό σύστημα μία θητεία ουσιαστικά υπηρετεί. Και υπηρετεί τους πολίτες. Θα το πω, μολονότι μπορεί να ακουστεί στο επίπεδο συνθήματος. Ας αξιολογήσουμε τον κ. Μητσοτάκη γι’ αυτά τα έξι χρόνια στην κυβέρνηση και στη συνέχεια οι Έλληνες πολίτες μπορούν να αξιολογήσουν και το πολιτικό σύστημα και τους Δημοσίους Υπαλλήλους και, φυσικά, τις προβλέψεις του Συντάγματος.
Στήριξε οικονομικά τον ΣΥΡΙΖΑ! Απόκτησε την κάρτα μέλους!